دستگاه سانترال در بدو خرید جعبه ای خالی است و متناسب به مدل آن با تهیه کارت های خط شهری و داخلی تجهیز می شود . کارت های داخلی با ظرفیت های مختلفی در نظر گرفته شده است که برای کاربران خود محدودیت هایی قائل شده است اما یک ویژگی مهم وحیاتی برای کاربرانی خاص در نظر گرفته است .
تلفن سانترال به 3 دسته بزرگ تلفن هایبرید ، دیجیتال و دکت تقسیم بندی می شود . دو دسته بندی اول که شامل تلفن های رومیزی است قابلیتی خاص را به کاربران دستگاه سانترال می دهند و آن هم امکان اتصال یک تلفن دیگر به تلفن اصلی است .
Digital Extra Device Port و تلفن سانترال دیجیتال
Digital Extra Device Port یا پورت اضافه دیجیتال . برای فهم بهتر می توان این گونه بیان کرد که می توان یک داخلی دیجیتال اضافه از تلفن دیجیتال گرفت .
اگر به پشت تلفن های دیجیتال دقت کنید 2 درگاه سوکت در نظر گرفته شده است .
TO TEL
TO MAIN UNIT
تلفن سانترال از طریق سیم دو زوجی تخت به کارت داخلی سانترال متصل می شود . در واقع از یک طرف با اتصال به درگاه TO MAIN UNIT از طریق سر سوکت RJ-11 1و از سمت دیگر با سربندی در کابل آمفونل در سانترال تعریف می شود . این روند در کلیه تلفن های سانترال هایبرید و دیجیتال به یک روش است اما در تلفن دیجیتال یک درگاه دیگری نیز در نظر گرفته شده است با نام TO TEL . این درگاه به کاربری دیگر این امکان را می دهد تا داخلی کاملاً مجزا و تفکیک شده از این گوشی تلفنی را تعریف کرده و استفاده نماید .
در واقع تلفن دیجیتالی دیگر در فاصله نهایتاً دو متری را با استفاده از سیم دو زوجی به تلفن اصلی متصل به سانترال می توان تعریف نمود .
ویژگی های DXDP
این امکان در سانترال ویژگی های منحصر به فرد دارد که می توان به چند مورد آن به صورت کاملاً خلاصه اشاره کرد :
تعریف یک خط با شماره داخلی مجزا و منحصر به فرد
بهره گیری از امکانات سانترال به صورت کاملاً یکسان
استفاده بهینه از فضای کارت های سانترال
صرفه جویی در خرید هر کارت داخلی دیجیتال
دو برابر کردن ظرفیت محیط در صورت افزایش داخلی
کاهش هزینه سیم کشی از سانترال به هر تلفن
با توجه به موارد فوق وجود این امکان در دسری پرظرفیت را می توان یک گزینه کاملاً قابل اتکا نامید زیرا در کاهش هزینه های خرید کارت داخلی و حتی هزینه سیم و سیم کشی نیز نیز تأثیر مستقیم و بسیار زیادی دارد .